STORY-artwork-16

Instagram als nieuwe drug voor fotografen (en de rest).

Image-Junky

  • Gioia de Bruijn
  • Photography
  • 3 min
  • Als fotograaf ben ik net als bijna alle mensen in mijn directe omgeving, zeer ernstig verslaafd aan social media en met name aan Instagram. Fotografie is al jaren mijn drug of choice, maar sinds enkele maanden (ik was wat dat betreft een echte laatbloeier) kan ik anytime, anywhere, mijn obsessieve tendensen sussen door het sprankelende, regenboogkleurige en polaroidachtige icoontje op mijn telefoonscherm aan te klikken.

     

    Vroeger, of beter gezegd: voordat ik een Instagram account had, kon ik niet begrijpen dat mijn vrienden hun telefoon op tafel hadden liggen tijdens het eten. Het irriteerde me mateloos – dat compulsieve telefoon-gecheck. Zo heb ik ooit een no phone policy ingelast aan tafel. Maar dit is allemaal verleden tijd. Zo blijkt.

     

    Gioia de Bruijn Instagram als nieuwe drug voor fotografen

     

    Laatst bereikte ik een dieptepunt. Ik ging eten bij de Japanner in het Okura Hotel in Amsterdam. Een avondje heerlijk sushi verorberen. Supergezellig en très chic. We zaten helemaal achterin, in een hoek van het restaurant. Dit is overigens een fantastische plek als je een ongestoord privédiner voor twee wilt hebben, want door de architectonische superstructuur die het gebouw heeft, is er bijna geen mobiel-bereik in de volledige ruimte. Maar dat terzijde. Ík was met mijn schoonouders (lees: geen behoefte aan privacy) en had net daarvoor een fotoshoot gehad waar ik uiteraard een preview van gepost had op Instagram.

     

    Na het voorgerecht ging ik roken in de rookruimte. Terwijl ik erheen liep, kreeg mijn telefoon weer bereik; ik voelde deze namelijk zachtjes trillen in mijn broekzak. Mijn hart ging sneller kloppen en ik greep naar mijn iPhone… Ik schrok toen iemand me riep, alsof ik betrapt werd op iets wat niet mocht. Ik keek om en zag een oude vriend van vroeger. We praatten even, mijn telefoon bleef af en toe ritmisch trillen tussen de lagen stof van mijn kleding. Tien minuten later moest ik toch echt wel weer terug naar mijn plek bij het diner.

     

    Onvoldaan, want ‘telefoon niet gecheckt’, sjokte ik terug naar mijn stoel. Tegen mijn vriendje hoorde ik mijzelf zeggen: “Echt kut dat ze hier geen bereik hebben.” “Waarom?”, vroeg hij verontwaardigd. “Omdat ik een paar uur geleden een foto op Instagram heb gedeeld, en mijn likes nog niet heb kunnen incasseren…”

     

    Ben jij ook zo verknocht aan foto’s scrollen, en (on)bekende mensen stalken zonder dat ze dat ooit door hoeven hebben? Volg mij dan ook maar op Instagram: @gioiadebruijn.

    Tags:
    LIKE KROOKS ALS JE ONS TOF VINDT: