“Pretpark Amsterdam is weer geopend!”, zo luidde een kop een tijdje terug in Het Parool. In dit artikel kaart de schrijver het overschot aan festivals aan. In de aanbieding: 350 festivals in en rond Amsterdam, een gemiddelde van 16 festivals per weekend! Ik ben alweer enkele maanden gestart met de voorbereidingen voor A Day at the Park. Met zo veel concurrentie op de loer kan je niet vroeg genoeg beginnen met het opdoen van inspiratie en te starten met het maken van concrete concepten.
Maar bij het lezen van dit artikel zakt de moed mij toch een beetje in de schoenen. Voor welke festivals gaat de bezoeker kiezen? En waarom? Hoe bijzonder zijn de meeste festivals binnen dit brede aanbod? En belangrijker; hoe origineel? Het zal de meeste feestbeesten toch niet zijn ontgaan dat het moeilijk is de krenten uit de pap te vissen.
Wat houdt originaliteit in? Het woordenboek omschrijft het als ‘oorspronkelijkheid.’ Als culturele wetenschapper kan ik het niet laten om bij de omschrijving van dit woord een klein stukje kunstgeschiedenis erbij te betrekken, want hier gebeurt iets opmerkelijks. Voor de 19e eeuw werd een kunstenaar origineel bevonden als hij een perfecte imitatie van een oorspronkelijk kunstwerk wist te schilderen. Maar eind 19e eeuw sloeg de betekenis van dit begrip om; een origineel werk moest innoverend, vooruitstrevend en vernieuwend zijn. De kunstenaar mocht uit de gebonden kaders treden en op onderzoek gaan naar zelfexpressie. Een groot verschil. Maar op welke betekenis leunt de hedendaagse festivalwereld?
Ik wil dolgraag geïnspireerd raken door andere festivals, maar om inspiratie te bevorderen is het van belang dat we te maken hebben met originele ideeën en/of concepten zodat andere organisaties hierop voort kunnen bouwen. En zo weer tot nieuwe maar vooral originele plannen kunnen leiden. Maar wat als die originele ideeën, net zoals vroeger, klakkeloos geïmiteerd lijken te worden? En ook nog eens hun hart en ziel dreigen te verliezen? Het lijkt erop dat de kaders voor originaliteit binnen de festivals zoek zijn geraakt. En dat we vaker met imitatie te maken hebben dan met inspiratie.
Voor het ontstaan van een origineel idee is inspiratie dus zeer noodzakelijk. Maar waar vind ik die? Ik wil op een festival omver geblazen worden, heel hard ‘WAUW’ roepen en in mijn hoofd die creatieve wervelstorm voelen opkomen. Daarom volgen er dit jaar weer veel bezoekjes aan andere festivals. Morgen vertrek ik met een groep vrienden naar AfrikaBurn, het kleine zusje van de organisatie van Burning Man. Een van de grondleggers voor festivals (zeker binnen Nederland) van de afgelopen jaren. Daar ga ik heel veel rondkijken en hopelijk inspiratie opdoen die weer leidt tot ORIGINELE ideeën! Of misschien weer imitatie? Ik kom er niet meer uit, jullie?
