STORY-artwork-7

Grasnapolsky maakt ons bewust van dat wat we niet zien

Open Eyed Dreamer

  • Joline Delhaas
  • Disruptive Art & Events
  • 5 min
  • Afgelegen midden op de Veluwe, in complete stilte, omringd door de ruwe heide. Radio Kootwijk, het voormalig zendstation, vormt het indrukwekkende decor van het intieme start-up muziekfestival Grasnapolsky dat plaats vond op 5, 6 en 7 februari met als thema ‘Dat wat je niet ziet’. Zintuigen op scherp en op zoek naar het onontdekte.

     

    Festival Grasnapolsky, of kort gezegd Gras, is een beleving die verder gaat dan alleen muziek. Zoveel is wel duidelijk met Radio Kootwijk als locatie. Het zendstation bood in de eerste helft van de 20e eeuw een communicatieverbinding tussen Nederland en Nederlands-Indie. Koningin Emma opende de radioverbinding met de woorden ‘Hallo Bandoeng, hoort u mij’ en sindsdien stonden families rechtstreeks met elkaar in contact. Zes gigantische masten vormden de zeshoek van architect Luthmann’s gebouw dat, door zijn belangstelling voor de Egyptische architectuur, de uitstraling heeft van een soort sfinx.

     

     

    Foto: Jelmer de Haas fotografie

     

    Wie een beetje heeft opgelet kan het niet zijn ontgaan zijn dat Grasnapolsky de locatie en de geschiedenis erachter heeft doorgetrokken in de vormgeving. Programmaboekje, website, video, details in het Landal park waar je een bungalow kon boeken, aankleding van de ruimtes. Overal komen de zes masten, de verbindende lijnen van het zendstation, in terug. Juist die verbinding lijkt hetgeen te zijn waar dit festival je op alle punten van probeert bewust te maken: verbinding tussen het publiek en nieuw talent, tussen cultuur en natuur, tussen muziek, beeld en technologie, verbinding met jezelf door sessies van The School of Life en verbinding tussen heden en verleden.

     

    Voor de verbinding tussen cultuur en natuur werkte de festivalorganisatie nauw samen met Staatsbosbeheer, die eigenaar is van het monumentale zendstation. De bijna tot cultfiguren verheven boswachters Tim en Frank namen de festivalbezoeker het weekend op sleeptouw door één van de meest uitgestrekte natuurgebieden van Nederland waar je met hen naar de sterren kon kijken en mee de Veluwe op kon om bewust te worden van ‘dat wat je niet ziet’, maar er wel degelijk is.

     

     

    Foto: Jelmer de Haas fotografie

     

     

    Dat wat je vooral wel ziet zijn, bij deze 3e editie van het festival, veelal Nederlandse artiesten waaronder Bombay, Joep Beving, Weval, I am Oak, De Likt, Luwten​, Polynation, Pitou, In Code en Eefje de Visser. Grasnapolsky stond aan de wieg van het succes van Weval en ook van Klangstof, dat in 2015 één van de hoogtepunten van het festival was.

     

    “Het is mooi om artiesten te zien doorgroeien nadat we ons publiek de kans gaven ze te ontdekken op Grasnapolsky. Daar zit ook onze kracht: oog voor nieuw talent”, legt Mariska Berrevoets van de organisatie van het festival uit. “Grasnapolsky is kleinschalig en intiem. Geen duizenden mensen op een grasveld en geen super grote namen. We willen de bezoekers echt iets laten voelen bij de muziek en ze bewust maken van de locatie en de omgeving.”

     

    Behalve de grote Zenderzaal, die je in festival termen de main stage van Grasnapolsky zou kunnen noemen, kan de Indie fijnproever voor een nog intiemere verbinding tussen artiest en publiek naar de kleinere ruimtes buiten. Hier vind je de Annex A, waar de 3voor12 sessies worden opgenomen, Annex B, de watertoren waar geheime optredens plaatsvinden en de loods van Joost. Stuk voor stuk ruimtes waar de gevoelige en dromerige folk en soul muziek direct bij je binnenkomt.
     
    Zoals bij Luwten. Het nieuwe project van Tessa Douwstra ( Orlando en Wooden Saints ) neemt je mee de donkere diepte in, maar weet toch de ruimte verassend warm en intiem te houden met een vernieuwende sound.
     
    In de Zenderzaal stromen klassiek en elektronisch in elkaar over. Pianist Joep Beving brengt het publiek, dat erbij is gaan zitten, volledig in vervoering met zijn Einaudi-achtige sound en de vlaktes van de Veluwe op de achtergrond. Later op de avond bewijzen de jongens van Polynation dat er op Gras ook zeker gedanst kan worden. Met hun herkenbare elektronische, akoestische sounds en live drums stuwen ze het energiepeil gelijk omhoog. De Amsterdammers brachten hun veelgeprezen album dit jaar uit en zijn sindsdien niet te stoppen.

     

     

     

     

    Even op adem komen na de optredens kan letterlijk en figuurlijk beneden in de gangen bij de lichtinstallatie ‘Lungplant’ van Tim van Cromvoirt. Hier ‘ademen’ verlichte plantjes van zacht materiaal rustig in en uit en brengen je in een bijna meditatieve staat als je het kalme ritme volgt. Een project waarbij Van Cromvoirts een verband legt tussen wetenschap, kunst en gezondheid.

     

     

    Foto: Mcklin fotografie

     

     

    Grasnapolsky heeft de behoefte van de vooroplopende cultuurliefhebber goed begrepen. Als start-up muziekfestival, met een klein team als organisatie en beperkt aantal toegangskaarten, vergt het best moed om een festival op zo’n afgelegen locatie te organiseren. Maar deze locatie intrigeert en vormt tevens het conceptueel middelpunt van het festival.

     

    Met een klein budget weet Grasnapolsky een mooie line up neer te zetten uit voornamelijk nieuwe artiesten en projecten en speelt het festival in op de groeiende bewustwording van bezoekers. Een festival waar muziek op 1 staat, maar waar je ook wordt meegenomen in een bredere beleving waar locatie, natuur en cultuur met elkaar in verbinding staan. Verbindingen die vernieuwing creëren.

    LIKE KROOKS ALS JE ONS TOF VINDT: