Lange tijd was mijn hoofd mijn beste vriend. Mijn intellect voeden was het hoogst haalbare. Maar hoe meer ik het voedde, hoe hongeriger het werd. De lijst met dingen die ik nog moest lezen, zien en horen, werd steeds langer, de druk steeds groter.
Totdat ik meedeed aan Your Lab. Daar werd de deur naar een nieuw terrein voor mij geopend. De deur van mijn hoofd naar de rest van mijn lichaam. Nooit eerder had ik beseft dat ik niet alleen mijn hoofd was. De voortdurende reflectie op mezelf zorgde ervoor dat er altijd iets tussen mij en het moment bleef staan. Tot ik bewuster werd van mijn lijf en mijn angsten minder werden, was ik een toeschouwer van mijn leven. Nu ben ik een participant. Iets wat mijn hoofd nooit voor elkaar had gekregen.
Zoals dat gaat met dingen waar je je bewust van wordt: ineens lijk je het overal te zien. Een beweging van ratio naar doorleefdheid of intuïtie. Einstein zei ooit al: “De intuïtieve geest is een heilige gave, de rationele geest een trouwe dienaar. We hebben een samenleving gecreëerd die de dienaar op een voetstuk zet, en de gave vergeten is.” Zitten we nu dan eindelijk in de omslag waarbij Einsteins heilige gave de aandacht krijgt die het verdient? In het bedrijfsleven wordt de waarde van intuïtieve leiders, zoals Herman Wijffels, steeds meer ingezien. In de psychologie gaat het niet langer om puur rationele inzichten, maar heeft het lijf plotseling een eigen intelligentie. Ook kunstenaars willen steeds vaker een lijfelijke ervaring creëren met een kunstwerk, in plaats van een conceptueel werk dat vooral het denken aanspreekt. De tentoonstelling van Bill Viola, momenteel te zien in de Nieuwe Kerk, is een mooi voorbeeld daarvan. Rationeel begrijpen wat hij met zijn video’s bedoelt is minder interessant dan zijn beelden door je heen te laten denderen. Dan voel je weer even wat het is om mens te zijn.
Ja, het brengt ook angst met zich mee om datgene wat je altijd als jouw trofee hebt gezien niet meer voorop te kunnen stellen, een terrein in te stappen dat je nog niet mastert. Maar ik weet nu dat mijn hoofd niet alleen mijn vriend is, maar me soms ook gek maakt. Dus deel ik mijn beste vriend steeds meer met de rest van mijn lijf. En daardoor voel ik me eindelijk een heel mens, in plaats van alleen een hoofd in de wolken.
Duik de diepte in:
H. Wijffels over intuïtief leiderschap
Bill Viola interview
Over YOURLAB
