Met Generatie Z sta ik een paar keer per maand voor een middelbare schoolklas in de Randstedelijke regio. Hier vertel ik over drugs. Over de geneugten, gevaren, ervaringen, straffen en de herkomst. De laatste slide van de presentatie bevat een e-mailadres, die het publiek kan gebruiken om een persoonlijke vraag te stellen. Veel kinderen kunnen deze vragen nergens anders kwijt, uit angst voor represailles of uit schaamte, dus er wordt meer dan eens gebruik gemaakt van deze optie.
Zo ook enkele weken geleden, bij een havo-4-klas van een keurige school: een meisje mailde mij met de vraag of 4-FMP slechter was dan XTC. Het vorige festivalseizoen was het XTC dat de klok sloeg, maar tegenwoordig gebruikt iedereen om haar heen 4-FMP. Prima vraag, logisch dat ze die niet stelt met de hete adem van de lerares in haar nek.
Nieuwsgierig naar de afzender bekeek ik haar Facebook-profiel. Geboortejaar 2000. Tweeduizend. Het jaar dat heel Nederland meedeinde op de eerste twee regels van Jody Bernal’s “Que Si, Que No” en wij als gastland maar liefst twee penalty’s misten tijdens de reguliere speeltijd van de halve finale tegen Italië. Een jaar dat de meeste mensen als de dag van gisteren herinneren. Kortom, deze jonge spruit was hooguit 14 toen ze afgelopen zomer op de festivals rondstuiterde op de pilletjes.
Hoe kunnen we het haar, en ieder ander kind van 14, kwalijk nemen dat ze niet opgewassen is tegen de verleidingen die zich opdringen op dance-festivals: orgies van drank, drugs en mooie mensen? Hoe kan het dat ik, met mijn 27 lentes jong, elke week weer mijn legitimatie moet laten zien van een zestienjarige caissière bij de aanschaf van een flesje rood, terwijl zij, dat meisje, waarvan je op honderden meters afstand de minderjarigheid ruikt, zonder problemen meerdere festivals per jaar binnenrolt? Hoe kan het zijn dat die grote, kale portier tot diep in mijn broekzakken tast op zoek naar drugs, om vervolgens triomfantelijk dat korreltje hasj in beslag te nemen, want er is een zero-tolerance beleid? En dat dan diezelfde portier het 5 minuten later nalaat om de leeftijd te controleren van dat tere kinderzieltje? Het meisje is geen uitzondering, honderden kinderen komen met gemak het festivalterrein op. Dat weet iedereen die er wel eens geweest is.
Zullen we met z’n allen afspreken dat deze kids zich weer ouderwets beperken tot het in hun kluisje verstoppen van een fles Bessenjenever, de dag voorafgaand aan het schoolfeest. En tijdens de pauze stiekem een jointje roken in het fietsenhok? Zoals het ‘hoort’ op die leeftijd? Zullen we het ridicule zero-tolerance beleid op dance-festivals afschaffen en strikte leeftijdscontroles handhaven? Die drugs komt toch wel het terrein op, maar houd kinderen zo lang mogelijk weg van deze verleidingen waar ruim tweederde van de bezoekers stijf staat van de pillen. Bovendien voel ik me dan niet meer zo’n oude lul deze zomer.
